Крвава кошула е една од најубавите поеми на македонскиот деветнаесетти век која, според мотивот, се надоврзува на традицијата на опејување храбри мајки кои во името на слободата го губат најскапоценото, своите синови. Рајко Жинзифов ја употребува националната определба „бугари“ како експликација на словенскиот свет, во согласност со својата словенофилска ориентација, наспрема гркоманството и фанариотството, кое доминирало на македонските простори во времето на неговиот живот. Тој отпорот кон грчката пропаганда го искажал и со промената на своето лично име (Ксенофонт Ѕинзиф) во словенска варијанта.